از انقلاب روی نیمکت یوونتوس تا قهرمانی نیم فصل
 |
نیم فصل اول سری آ با قهرمانی یوونتوس به پایان رسید. قهرمانی‌ای که مطلقا ارزشی نداشت ولی از آن‌جایی که رقیب به کرات از پیش خود را قهرمان نیم فصل خطاب می‌کرد کمی شیرین بود.
یوونتوس در تابستان روی نیمکت انقلابی به پا کرده بود و مائوریتسیو ساری‌ای آمده بود که متود فوتبالی‌اش زمین تا آسمان با چیزی که در یوونتوس دیده بودیم فرق داشت. در نیم فصل اول بیش از این که ساری یوونتوس را عوض کند، یوونتوس ساری را عوض کرد و با وجود دیدن تفاوت‌های محسوسی در سبک بازی تیم، کماکان به قدر کافی، یوونتوس به آن فوتبال زیبا که سودای را در سر داشت نرسیده است.
در نیم فصل نخست یوونتوس یوونتوس 48 امتیاز کسب کرد. تیم اغلب در بازی‌های کوچک چندان قدرتمند نبود، هر چند به جز 2‐3 بازی، در همگی آن‌ها از فصل قبل به وضوح بهتر بود، اما در بازی‌های بزرگ خوب و قدرمتند ظاهر شد. پیروزی در برابر اینتر، رم، آتالانتا، میلان و ناپولی و شکست مقابل لاتزیو نتیجه‌ی مسابقات یوونتوس در دیدار برابر تیم‌های به اصطلاح بزرگ لیگ بود.
از منظر فردی، رونالدو با 14 گل در 16 بازی لیگ، بهترین گلزن تیم بود. همچنین رودریگو بنتانکور و گونزالو هیگواین با 4 پاس گل بهترین گلسازهای تیم بودند.
مریح دمیرال مدافعی که تا 4 ماه قبل گمنام بود با نشان دادن رگه‌هایی از پائولو مونترو سورپرایز فصل و رودریگو بنتانکور با رسیدن به بلوغ تاکتیکی بیشترین پیشرفت فصل را داشت.
بهترین بازیکن نیم فصل اول اما پائولو دیبالا بود. بازیکنی که حالا با آمدن ساری دوباره به یک مهاجم تبدیل شده و در فصل جاری بیشتر از این لیونل مسیِ امسال، به آن لیونل مسی‌ای که می‌شناختیم شباهت داشته است. دیبالا گل می‌زند، گل می‌سازد، پنالتی می‌گیرد و مغز متفکر یوونتوس است.
نقاط تاریک نیم فصل نخست زیاد نبودند اما پررنگ‌ترین آن‌ها تعداد بالای گل‌های خورده بود که با وجود غیبت کیلینی عجیب هم نبود. یوونتوس سال گذشته در نبود کیلینی در 18 بازی تنها 3 کلین شیت کرده بود و امسال هم در نبود کیلینی، در دفاع بسیار اذیت شده لست.
جدا از گل‌های‌خورده، ضعف مفرط الکس ساندرو و بازی نوسانی خوان کوادرادو، یک نگرانی عمیق برای تیفوسی‌های یوونتوس ایجاد کرده است. ساندرو در دفاع کاهل و بی مبالات است و اشتباهات زیادی دارد که منجر به گلزنی حریف می‌شود. از آن سو در حمله نیز چندان موثر نیست و نفوذهای بسیار کمی دارد و کمتر از جانب او دروازه‌ی حریفان تهدید می‌شود.
در انتها باید ذکر کرد، یک اتفاق خاص در این نیم فصل، دیدن دوباره جیانلوییجی بوفون افسانه‌ای در دروازه‌ی تیم بود که حس خوبی به هواداران بخشید.
